| Litewski koń zimnokrwisty | |
|---|---|
 | |
| Wysokość w kłębie | 150-160 |
| Umaszczenie | Zwykle gniade i kasztanowate |
| Rejon hodowli | Litwa |
Litewski koń zimnokrwisty – koń zimnokrwisty.
Użytkowość[]
Konie litewskie zazwyczaj są użytkowane pociągowo lub w rolnictwie. Bywa, że są przeznaczane do celów rzeźnych. Pozyskuje się od nich mleko.
Charakter[]
Litewskie konie zimnokrwiste mają dobry charakter.
Pokrój[]
Głowa jest sucha, długa, o przyjaznym wyrazie i szerokim czole, osadzona na wysoko położonej i mocno umięśnionej szyi. Łopatki strome i mocne, kłąb płaski. Kłoda ma zwięzłą budowę, z szeroką, beczkowatą i głęboką klatką piersiową. Grzbiet mocny, zad okrągły, lekko ścięty, mocno umięśniony i długi. Nogi suche i mocne z dobrymi stawami i niewielkimi szczotkami pęcinowymi. Natomiast lżejsza odmiana ma mniejszy obwód klatki piersiowej i nieco gorszy fundament.
Historia[]
Litewski koń zimnokrwisty pochodzi od pradawnego konika żmudzkiego. Doceniano jego walory użytkowe nawet za granicą, niestety modyfikację siły pociągowej wymusiły nowe kierunki rozwojowe w rolnictwie, które pojawiły się w połowie XVI wieku. Bezplanowe krzyżowanie koni wpłynęło tylko niekorzystnie na rasę. W latach 1923-1925 wprowadzono do hodowli importowane ze Szwecji konie ardeńskie. Dzięki temu rasa zmieniła swój typ, ustabilizowała się i stała się bardziej popularna. Dziś testuje się ich siłę pociągową w próbach na użytkowość. W 1963 roku, rasa została uznana i od tamtej pory nie są krzyżowane z końmi innych ras.
Ciekawostki[]
- Obecnie konie te poddaje się próbom użytkowości polegającym na testowaniu siły pociągowej.
- Siła pociągowa i jakość kłusa są bardzo dobre.
Galeria[]
